تاریخچه
تاریخ دقیق بنای اولیه کلیسای سورپ پطرس به درستی معلوم نیست. ساختمان کنونی آن به استناد سنگ نوشته ای که بر دیوار غربی کلیسا قرار گرفته در ۱۶۵۵ م هم زمان با سلطنت شاه عباس دوم صفوی (۱۰۵۲ـــ۱۰۷۷ق) ساخته شده است. هر چند می توان این احتمال را داد که کلیسا قدیمی تر از این باشد ولی تا کنون مدرک متقن و موژقی دال بر این موضوع به دست نیامده است. متن سنگ نوشته مذکور، که هیئت ایتالیایی آن را معرفی کرده اند، بدین شرح است: ((ساخته شده توسط چریکو گریگور [گیگور کاتب] در سال۱۶۵۵ )).
در بالای ورودی کم ارتفاع کلیسا، در دیوار جنوبی، سنگ مکعب مستطیلی کار گذاشته شده که بر روی آن در سه سطر کتیبه ای به خط ارمنی کنده شده است. ترجمه متن مذکور را هیئت ایتالیایی دانشگاه میلان بدین شرح ارائه کرده است: ((کلیسا به وسیلهٔ نرسس لامپاقس؟ (احتمالاً کشیش!) در سال ۱۷۸۵ مرمت شده است)).
در ضلع شرقی دیوار جنوبی نیز، سنگ نوشته دیگری وجود دارد که ترجمه آن چنین اسـت: ((هـشـتـم ژانـویه ۱۸۲۶ کشیش ارشد باغداسر اسکریسی)) که به احتمال نام مرمت کننده و تاریخ مرمت مجدد آن است. با مهاجرت ارمنیان از روستا، کلیسا متروک مانده و به تدریج خرابی هایی در آن به وجود آمد به طوری که تا مدت ها به صورت ویرانه ای باقی بود تا سرانجام با همت مسئولان میراث فرهنگی آذربایجان غربی به شماره ۱۶۵۰ در فهرست آثار ملی کشور جای گرفت.
به دنبال آن، در ۱۳۷۸ از طرف میراث فرهنگی مورد مرمت اساسی قرار گرفت و بخش های فوقانی دیوارها، کف داخلی، سقف و دیگر قسمت های آن مرمت شد. بعد از خاک برداری ضلع خارجی دیوار جنوبی و در کنار ورودی اصلی، سنگ نوشته دیگری نمایان شد که در دیوار کار گذاشته شده بود. ترجمه سنگ نوشته چنین است: ((کشیش اوهان، ساخت در روستای قجائو (قره باغ؟)، این ساختمان را برای مردگان آن سال…. ساختم [مرمت کردم])).
هر چند سال مرمت کلیسا در سنگ نوشته خوانا نیست اما رسم الخط آن نشان می دهد که در قرن هجدهم میلادی نوشته شده است. کلیسا امروزه در وضعیت نسبتاً خوبی است اما از آن برای برگزاری مراسم مذهبی استفاده نمی شود.
هیچ دیدگاهی ثبت نشده است